صنایع گاز طبیعی دنیا حالا باید برای بقا رقابت کنند: آیا قرار هست این صنعت تبدیل به بخشی از نسل جدید انرژی شود یا خطر واگذاری جایگاه خود به آلترناتیوها را خواهد پذیرفت؟
به گزارش از بلومبرگ، بریتیش پترولیوم، سینوپک، اکواینر و رویال داچ شل و دیگر تولید کنندگاه نفت و گاز به دنبال تولید هیدروژن هستند تا بوانند تقاضای روبه افزایش این سوخت را در دنیا تامین کنند و نیز در جهت کربن زدایی از انرژی مصرفی قدم بردارند.
این شرکت ها از خطوط لوله گاز موجود، تانکرهای ذخیره و مخازن عرصه سوخت استفاده می کنند تا هیدروژن آبی تولید کنند. در این فرایند گاز هیدروژن با جذب کربن تولیدی از گاز طبیعی به دست می آید.
باور بر این است که تا سال ۲۰۲۳ تولید هیدروژن آبی یعنی استفاده از گاز طبیعی با جذب کربن تولیدی و تولید هیدروژن آبی مقرون به صرفه خواهد بود اما بعد از این سال دیگر تولید انرژی های تجدیدپذیری چون انرژی باد و خورشید آنقدر ارزان خواهد شد تا تولید هیدروژن از آنها مقرون به صرفه تر باشد.
در حال حاضر شرکت های تولید کننده گاز طبیعی به دنبال کاهش انتشارات کربن هستند تا در دهه بعد از رده خارج به حساب نیایند. این شرکت ها میلیاردها دلار خرج می کنند تا تجارت آبی خود را راه اندازی کنند.
درست کم در حال حاضر ۱۵ پروژه از این دست در کشورهای آلمان، بریتانیا، نروژ، هلند، سوئد و نیوزلند در حال راه اندازی است که تا سال ۲۰۲۷ به بهره برداری کامل خواهد رسید.
آل کوک، مدیر اجرایی بخش توسعه و تولید ایکواینر می گوید: سبز بودن تقدیر همه است اما ما از شاهراه آبی به سبز می رسیم. شاید هیدروژن سبز زمانی بسیار ارزان تر از هیدروژن آبی خواهد بود اما دست کم تا یک دهه آینده این اتفاق رخ نخواهد داد.
تا سال ۲۰۵۰ هیدروژن پاک باید بتواند یک چهارم نیاز سوخت دنیا را تامین کند و در این صورت میزان فروش آن به ۶۳۰ میلیارد یورو برابر با ۷۷۰ میلیارد دلار خواهد رسید.
بلومبرگ می گوید تولید هیدروژن آبی باید هر چه زودتر افزایش یابد چون پروژه هایی که تا سال ۲۰۳۰ به بهره برداری نرسند احتمالا قدرت رقابت خود را از دست خواهند داد.
فعلا تولید هیدروژن بدون جداسازی گازهای گلخانه ای گران است، ذخیره سازی آن مشکل است و به شدت قابل احتراق است به طوری که در ناسا از آن برای به فضا فرستادن راکت های ماهواره بر استفاده می شود.
آژانس بین المللی انرژی می گوید انتظار می رود تا سال ۲۰۲۵۰ تقاضا برای هیدروژن با افزایش مصرف در صنایع حمل و نقل، فولادسازی و صنایع شیمیایی برای کاهش آلایندگی، به ۶ برابر افزایش یابد.
امروزه گاز طبیعی بزرگ ترین منبع سوخت برای تولید هیدروژن است. اما فعالین محیط زیست به این امر اعتراض دارند چون گازهای گلخانه ای تولید می شود. فعلا بهترین راه برای رفع نگرانی این فعالین محیط زیست استفاده از سیستم های جذب و ذخیره سازی کربن است.
در حال حاضر گاز طبیعی از انرژی های تجدیدپذیر ارزان تر است. استفاده از سیستم های جذب و ذخیره سازی کربن به این معنی است که پروژه های هیدروژن آبی روزگاری بسیار فراخ تر و وسیع تر از حالا خواهند بود./انرژی امروز
