باد یکی از شاخصه‌های اصلی انرژی خورشیدی و هوای متحرک است و جزء کوچکی از خورشید که از تابش خورشید که از خارج به اتمسفر می‌رسد به انرژی باد تبدیل می‌شود.
تبدیل انرژی باد به‌نوعی مفید از انرژی، مانند انرژی الکتریکی (با استفاده از توربین‌های بادی)، انرژی مکانیکی (مثلاً در آسیاب‌های بادی یا پمپ‌های بادی) یا پیش‌رانش قایق‌ها و کشتی‌ها (مثلاً در قایق‌های بادبانی) است. در آسیاب‌های بادی از انرژی باد مستقیماً برای خرد کردن دانه‌ها یا پمپ کردن آب استفاده می‌شود.
امروزه تمایل کشورها برای افزایش ظرفیت تولید انرژی الکتریکی است؛ زیرا انرژی بادی فراوان، تجدیدپذیر و پاک است، در همه جای دنیا وجود دارد و همچنین در مقایسه با استفاده از انرژی سوخت‌های فسیلی میزان کمتری گاز گلخانه‌ای منتشر می‌کند.
امروزه توان بادی در دنیا ظرفیت تولید سالانه ۴۳۰ تراوات ساعت انرژی الکتریکی را دارد که این میزان حدود ۸ درصد مصرف برق دنیاست.
انرژی بادی در مقادیر زیاد در مزارع بادی تولید و به شبکه الکتریکی متصل می‌شود. از توربین‌ها در تعداد کم معمولاً فقط برای تأمین برق در مناطق دورافتاده استفاده می‌شود.
یک برآورد کلی این‌گونه می‌گوید که ۷۲ تراوات (TW) انرژی باد بر روی زمین وجود دارد که پتانسیل تبدیل به انرژی الکتریکی را دارد و این مقدار قابل افزایش نیز هست.
بسیاری از کشورها به دلیل بیشتر بودن بادها در دریا و اقیانوس، مزارع بادی خود را در میان آب‌ها ایجاد کرده‌اند.
ازآنجایی‌که انرژی باد در زمستان (که در این فصل بهره‌وری انرژی خورشیدی کمتر است) وزش باد بیشتر می¬باشد و همین وزش شدید باعث می‌شود که الکتریسیته بیشتری تولید گردد، بنابراین استفاده از انرژی باد در زمستان بسیار به‌صرفه است.
انرژی باد آلودگی ایجاد نمی‌کند و جزء انرژی‌های تجدید پذیر می‌باشد و هزینه این انرژی به‌مراتب کمتر از هزینه الکتریسیته تولیدشده توسط زغال‌سنگ و شکافت هسته‌ای می‌باشد.
ناکارآمدی‌های انرژی بادی
یکی از مسائل مهم در ناکارآمدی انرژی باد مسئله زیست‌محیطی می‌باشد، با توجه به اینکه این مولدهای برق دارای ظاهر ناخوشایند و نسبت به دیگر انرژی‌های پاک دارای سروصدای بالای هستند زندگی حیوانات را تحت تأثیر قرار می‌دهند و ظاهر محیط‌زیست را خراب می‌کنند.
